Een onmenselijk klein houten kistje en een handvol mensen in de miezerige regen: zelden was een begrafenis zo schrijnend. Het pasgeboren meisje dat eind februari dood in het Deurnese park Rivierenhof gedumpt werd, kreeg dinsdag haar laatste rustplaats op het nabijgelegen Ruggeveldkerkhof.
Op een steenworp van de plek waar een groenarbeider haar vond, werd afscheid genomen van het anonieme babytje. Op het neutrale gedenkteken aan haar graf staat in witte letters N.N. of nomen nescio geschreven, een Latijnse uitdrukking voor ’ik ken de naam niet’.
Voor het kind in Deurne ten grave werd gedragen, organiseerde het Antwerpse OCMW een korte burgerlijke plechtigheid bij de begrafenisondernemer in Hoboken. Buiten een paar mensen van het OCMW en wat journalisten kwamen daar geen burgers het onbekende meisje een laatste groet betuigen.
In de afscheidsbrief die bij het lijkje lag, smeekte de moeder van het kind om een mooie begrafenis. ”We hebben ons best gedaan om die wens te respecteren. Ook al is er weinig volk, ik ben er zeker van dat veel mensen zich betrokken voelen”, zegt OCMW-voorzitster Monica De Coninck, die zelf haar tranen de vrije loop liet. “Zo’n klein kistje...dit is niet simpel.”
Op het kistje lag dinsdag één krans en een klein beertje. Toen het op de begraafplaats uit de lijkwagen werd gehaald, kwam een vijftal toeschouwers voorzichtig dichterbij. In de gietende regen hadden ze staan wachten. Als allerlaatste afscheid kreeg het meisje aan haar graf een pakkend gedichtje voorgedragen door een vrouw van de begrafenisfirma.
Als een bloem, zo is het leven, ’t begin is teer en klein. De een die bloeit uitbundig, de ander geurt heel fijn. We zullen nooit weten waarom de ene tot vrucht mag rijpen en de andere reeds in de knop verdort.
De vrouw stelde het gedichtje zelf samen uit teksten op het internet. “Ik knutselde eraan tot ik vond dat het emotie toonde. Normaal worden we gestuurd door de familie, maar nu lag het volledig in mijn handen.”
Bron:GVA
SIMBA
Op een steenworp van de plek waar een groenarbeider haar vond, werd afscheid genomen van het anonieme babytje. Op het neutrale gedenkteken aan haar graf staat in witte letters N.N. of nomen nescio geschreven, een Latijnse uitdrukking voor ’ik ken de naam niet’.
Voor het kind in Deurne ten grave werd gedragen, organiseerde het Antwerpse OCMW een korte burgerlijke plechtigheid bij de begrafenisondernemer in Hoboken. Buiten een paar mensen van het OCMW en wat journalisten kwamen daar geen burgers het onbekende meisje een laatste groet betuigen.
In de afscheidsbrief die bij het lijkje lag, smeekte de moeder van het kind om een mooie begrafenis. ”We hebben ons best gedaan om die wens te respecteren. Ook al is er weinig volk, ik ben er zeker van dat veel mensen zich betrokken voelen”, zegt OCMW-voorzitster Monica De Coninck, die zelf haar tranen de vrije loop liet. “Zo’n klein kistje...dit is niet simpel.”
Op het kistje lag dinsdag één krans en een klein beertje. Toen het op de begraafplaats uit de lijkwagen werd gehaald, kwam een vijftal toeschouwers voorzichtig dichterbij. In de gietende regen hadden ze staan wachten. Als allerlaatste afscheid kreeg het meisje aan haar graf een pakkend gedichtje voorgedragen door een vrouw van de begrafenisfirma.
Als een bloem, zo is het leven, ’t begin is teer en klein. De een die bloeit uitbundig, de ander geurt heel fijn. We zullen nooit weten waarom de ene tot vrucht mag rijpen en de andere reeds in de knop verdort.
De vrouw stelde het gedichtje zelf samen uit teksten op het internet. “Ik knutselde eraan tot ik vond dat het emotie toonde. Normaal worden we gestuurd door de familie, maar nu lag het volledig in mijn handen.”
Bron:GVA
SIMBA
