Ze is 84 jaar oud en rijdt nog altijd zelf met de auto!!!! Ze schrijft:
Lieve kleinzoon,
Enkele dagen geleden ging ik naar de
plaatselijke krantenwinkel en zag een sticker
waarop stond: 'Claxonneer als je van Jezus houdt'.
Die dag was ik bijzonder opgewekt omdat ik net
een mooie kerkdienst met koorzang en
donderpreek had bijgewoond.
Dus kocht ik de sticker en plakte hem op mijn bumper.
Jongen toch, ben ik blij dat ik dat deed want
ik beleefde daarna zo'n bemoedigend avontuur.
Ik stopte aan een rood licht op een druk
kruispunt, nog steeds in gedachten over de Heer
en hoe goed Hij is. Daardoor zag ik niet dat het licht groen werd.
Een goede zaak dat iemand anders ook van Jezus
houdt en toeterde want anders was het mij niet
opgevallen. Daarna merkte ik dat meerdere
mensen van Jezus houden. Terwijl ik daar zat te
wachten, begon de man achter mij te toeteren.
Dan leunde hij uit zijn raam en riep: 'In Gods
naam!! Vooruit! Vooruit! Jezus Christus!!
Vooruit!' Wat een uitbundige fan van Jezus was hij.
Iedereen achter mij begon te toeteren. Ik
leunde uit mijn raam en begon te wuiven en te
lachen naar al deze liefdevolle mensen.
Ik claxonneerde zelfs enkele keren om te laten
horen dat ik hun liefde deelde.
Er moet zelfs een psychiater achter mij gestaan
hebben want ik hoorde iets zeggen over een instelling.
Ik zag een ander op een vreemde manier wuiven
met alleen zijn middenvinger in de lucht.
Ik vroeg mijn kleinzoon op de achterbank wat dit wilde zeggen.
Hij antwoordde: 'Waarschijnlijk is het een
Hawaïaans geluksteken.' Zo oud als ik ben heb
ik nooit iemand uit Hawaï ontmoet dus gaf ik
hem het geluksteken terug. Mijn kleinzoon barstte uit in lachen.
Zelfs hij was dus aangestoken door dit religieus gebeuren!!
Enkele mensen waren zodanig door de vreugde van
het ogenblik aangegrepen dat ze uitstapten en in mijn richting kwamen.
Ik wed dat ze wilden bidden of mij vragen welke
kerk ik bezocht. Maar juist op dat ogenblik
bemerkte ik dat het licht veranderd was.
Dus wuifde ik lachend naar al deze broeders en zusters en reed verder.
Het viel me op dat ik de enige was die over het
kruispunt reed voor het licht opnieuw versprong
en was een beetje droevig dat ik al deze mensen
diende achter te laten na al de liefde die we deelden.
Dus vertraagde ik, leunde uit het venster en
gaf hen allen voor de laatste keer nog eens het Hawaïaans geluksteken.
Toen begonnen ze allemaal gelijktijdig te toeteren.
En ik dacht: 'Prijs de Heer voor zulke liefhebbende en godsvruchtigemensen.'
Veel liefs,
Grootmoeder
Lieve kleinzoon,
Enkele dagen geleden ging ik naar de
plaatselijke krantenwinkel en zag een sticker
waarop stond: 'Claxonneer als je van Jezus houdt'.
Die dag was ik bijzonder opgewekt omdat ik net
een mooie kerkdienst met koorzang en
donderpreek had bijgewoond.
Dus kocht ik de sticker en plakte hem op mijn bumper.
Jongen toch, ben ik blij dat ik dat deed want
ik beleefde daarna zo'n bemoedigend avontuur.
Ik stopte aan een rood licht op een druk
kruispunt, nog steeds in gedachten over de Heer
en hoe goed Hij is. Daardoor zag ik niet dat het licht groen werd.
Een goede zaak dat iemand anders ook van Jezus
houdt en toeterde want anders was het mij niet
opgevallen. Daarna merkte ik dat meerdere
mensen van Jezus houden. Terwijl ik daar zat te
wachten, begon de man achter mij te toeteren.
Dan leunde hij uit zijn raam en riep: 'In Gods
naam!! Vooruit! Vooruit! Jezus Christus!!
Vooruit!' Wat een uitbundige fan van Jezus was hij.
Iedereen achter mij begon te toeteren. Ik
leunde uit mijn raam en begon te wuiven en te
lachen naar al deze liefdevolle mensen.
Ik claxonneerde zelfs enkele keren om te laten
horen dat ik hun liefde deelde.
Er moet zelfs een psychiater achter mij gestaan
hebben want ik hoorde iets zeggen over een instelling.
Ik zag een ander op een vreemde manier wuiven
met alleen zijn middenvinger in de lucht.
Ik vroeg mijn kleinzoon op de achterbank wat dit wilde zeggen.
Hij antwoordde: 'Waarschijnlijk is het een
Hawaïaans geluksteken.' Zo oud als ik ben heb
ik nooit iemand uit Hawaï ontmoet dus gaf ik
hem het geluksteken terug. Mijn kleinzoon barstte uit in lachen.
Zelfs hij was dus aangestoken door dit religieus gebeuren!!
Enkele mensen waren zodanig door de vreugde van
het ogenblik aangegrepen dat ze uitstapten en in mijn richting kwamen.
Ik wed dat ze wilden bidden of mij vragen welke
kerk ik bezocht. Maar juist op dat ogenblik
bemerkte ik dat het licht veranderd was.
Dus wuifde ik lachend naar al deze broeders en zusters en reed verder.
Het viel me op dat ik de enige was die over het
kruispunt reed voor het licht opnieuw versprong
en was een beetje droevig dat ik al deze mensen
diende achter te laten na al de liefde die we deelden.
Dus vertraagde ik, leunde uit het venster en
gaf hen allen voor de laatste keer nog eens het Hawaïaans geluksteken.
Toen begonnen ze allemaal gelijktijdig te toeteren.
En ik dacht: 'Prijs de Heer voor zulke liefhebbende en godsvruchtigemensen.'
Veel liefs,
Grootmoeder