Een nieuweling wordt naar het vreemdelingen legioen in de woestijn gestuurd.
De commandant leidt hem rond.
Nadat ze alles gezien hebben op een kleine barak na,
vraagt de nieuwe: 'Wat is daarin?'
De commandant antwoordt lichtjes verlegen:
'Nou ja kijk, zoals het jou heel waarschijnlijk opgevallen is, er zijn hier geen vrouwen.
In deze barak staat onze kameel en wanneer een van onze mannen het niet meer kan uithouden...'.
De nieuwe onderbreekt hem verontwaardigt: 'Praat alstublieft niet verder!
Zoiets zou ik nooit doen!'
De tijd vergaat, en zijn verlangen wordt groter.
Tenslotte gaat hij naar de commandant en vraagt hem naar de kameel.
'Voor vandaag is hij volgeboekt, maar morgen is hij nog vrij.'
De volgende dag gaat hij in de stal, zet een stoeltje achter de kameel, laat zijn broek zakken en begint.
Na een tijdje opent de commandant de deur en zegt:
'Ik begrijp dat de nood hoog was, maar kon je niet met de kameel naar de dichtstbijzijnde stad naar de vrouwen rijden, zoals alle anderen hier doen?'
De commandant leidt hem rond.
Nadat ze alles gezien hebben op een kleine barak na,
vraagt de nieuwe: 'Wat is daarin?'
De commandant antwoordt lichtjes verlegen:
'Nou ja kijk, zoals het jou heel waarschijnlijk opgevallen is, er zijn hier geen vrouwen.
In deze barak staat onze kameel en wanneer een van onze mannen het niet meer kan uithouden...'.
De nieuwe onderbreekt hem verontwaardigt: 'Praat alstublieft niet verder!
Zoiets zou ik nooit doen!'
De tijd vergaat, en zijn verlangen wordt groter.
Tenslotte gaat hij naar de commandant en vraagt hem naar de kameel.
'Voor vandaag is hij volgeboekt, maar morgen is hij nog vrij.'
De volgende dag gaat hij in de stal, zet een stoeltje achter de kameel, laat zijn broek zakken en begint.
Na een tijdje opent de commandant de deur en zegt:
'Ik begrijp dat de nood hoog was, maar kon je niet met de kameel naar de dichtstbijzijnde stad naar de vrouwen rijden, zoals alle anderen hier doen?'