'k Stoan gistern aan de luchten achter zuk een ottootje zonder plak, ge weet wel, nen Axam of zukiets.
't Es groen en 'k zien dat hij de neiginge et veur te vertrekken, moar hij bluuft stoan.
'k Zegge in mijn eigen, allez, straks is 't weere rood. Ja, lap, 't was zo loate!
't Wordt were groen moar hij bluuft were stoan.
'k Zegge in mijn eigen, allez, straks is't weere rood veur den tweede keer. Ja, lap, 't was zo loate!
't Wordt were groen en hij bluuft were stoan.
't Was nu beu , 'k kloppe op zijn ruite en 'k zegge: "Maatje, stoat uwe andfrein misschien aan?"
"Nieje", zegt hij, "'k Stoan verzekers op een sjieke!"
't Es groen en 'k zien dat hij de neiginge et veur te vertrekken, moar hij bluuft stoan.
'k Zegge in mijn eigen, allez, straks is 't weere rood. Ja, lap, 't was zo loate!
't Wordt were groen moar hij bluuft were stoan.
'k Zegge in mijn eigen, allez, straks is't weere rood veur den tweede keer. Ja, lap, 't was zo loate!
't Wordt were groen en hij bluuft were stoan.
't Was nu beu , 'k kloppe op zijn ruite en 'k zegge: "Maatje, stoat uwe andfrein misschien aan?"
"Nieje", zegt hij, "'k Stoan verzekers op een sjieke!"
